فهرست مطالب
بخش اول:
مقدمه
معنای استراتژی
معنای روشنفکر
روشنفکر و نواندیش دینی
ضرورت استراتژی فرهنگی برای روشنفکران
روشنفکر؛ «مخاطب اندیش» نه «مجرداندیش»
فقدان استراتژی فرهنگی در برخی روشنفکران دینی بعد از انقلاب
بخش دوم:
نمونه‌هایی از استراتژی فرهنگی در نو اندیشان دینی:
- آیت الله طالقانی
- مهندس بازرگان
- دکتر شریعتی
ارزیابی کوتاه از استراتژی فرهنگی روشنفکران دینی پس از انقلاب
ضرورت تدوین استراتژی‌های نوین پساانقلاب/پساجمهوری اسلامی
بخش سوم:
آیا برای تغییرات اجتماعی نیاز به نوزایی و کار فرهنگی وجود دارد؟
عصر روشنگری و رنسانس یکی از پایه‌های سازنده دنیای جدید
کار فرهنگی سازنده وجه ایجابی تغییرات اجتماعی
نقش عنصر فرهنگ در ایجاد انگیزه و تحول شخصیت کنشگران تغییر اجتماعی
فرهنگ یکی از عوامل توسعه همه جانبه
آموزش و توانمند سازی یکی از راه‌حل‌های آسیب‌های اجتماعی
آیا نوزایی فرهنگی به نواندیشی و روشنفکری دینی نیازمند است؟
توجه به مذهب؛ ضرورت مخاطب اندیشی
ریشه‌های عمیق و تاریخی مذهب در فرهنگ و روان قومی ایرانی
نقش مذهب در همبستگی اجتماعی و اخلاق فردی و اجتماعی
نواندیشی دینی / نوایمانی دینی
نواندیشی دینی؛ مانع قطبی شدن جامعه
چهار کارکرد پروژه نواندیشی دینی
تغییر جایگاه مذهب در ایران بعد از انقلاب
بخش چهارم:
پارادایم‌های مختلف نو اندیشی دینی
شاخص‌های برجسته در طبقه بندی نحله‌های نو اندیشی دینی
نحله‌های مختلف نواندیشی دینی پس از انقلاب
* نحله اصلاح طلبان حوزوی/آیت الله منتظری و ...
* نحله عقل گرای لیبرال/دکتر سروش
* نحله عقلی _اخلاقی/ مصطفی ملکیان
* نحله وجودی(اگزیستانسیالیستی)- فرد گرا / مجتهد شبستری
* نحله وجودی _ اجتماعی/ دکتر شریعتی
* نحله علمی لیبرال/ مهندس بازرگان
نقش میانه و لولایی و کارکرد مثبت اجتماعی نواندیشان دینی بین نیروهای مذهبی سنتی و غیرمذهبی
مسئله شناسی فرهنگی در جامعه کنونی ایران